Ένας απολογισμός και δυο λόγια για το μπάσκετ
Όταν τελείωσε η περσινή σεζόν, το μόνο που σκεφτόταν όλος ο οργανισμός του Ηρακλή αναφορικά με το μπάσκετ ήταν ότι φέτος είναι η κατάλληλη χρονιά. Σε μια Α2 που δεν έχει καμία ομάδα πραγματικό φόβητρο, το όνομα του Ηρακλή σε συνδυασμό με την φαινομενικά τότε δυνατή διοικητική κατάσταση με τον Μάνσφιλντ φάνταζε αδιαφιλονίκητο φαβορί για την άνοδο. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι από το καλοκαίρι άρχισαν να φαίνονται κάποια προβληματάκια και μια σχετική ένδεια στις μεταγραφές.
Σύντομα άρχισε να γίνεται όλο και πιο εμφανές ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Έγιναν περίεργες μεταγραφικές κινήσεις κυρίως στους ξένους, στους οποίους οι δυο θέσεις ξοδεύτηκαν για να πάρει η ομάδα τον Ιγκόρ Κέσαρ και να ανανεώσει τον Νίκολα Μαλέσεβιτς, δηλαδή δυο ψηλούς Σέρβους, ενώ σαφέστατα οι ομάδες που ανεβαίνουν κατηγορία ως επί το πλείστον στηρίζονται σε δεινούς «κοντούς» ξένους σκόρερ. Ακόμα και έτσι όμως, η ομάδα έμοιαζε ικανή να ανεβεί, μιας και το υλικό που είχε μαζευτεί δεν ήταν κακό αλλά γρήγορα φάνηκε ότι υπήρχαν και πιο βαθιά προβλήματα. Έτσι, τον Νοέμβριο, ο Μάνσφιλντ εγκατέλειψε επί της ουσίας την ομάδα, δηλώνοντας εμμέσως οικονομική αδυναμία.
Τότε ανέλαβαν ανεπίσημα κάποιοι άνθρωποι μέσα από τους κόλπους του Ηρακλή. Κάποιοι επιχειρηματίες από την πόλη οι οποίοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθουν στους στόχους του Ηρακλή, και με την τεράστια βοήθεια του κόσμου, άρχισαν να διορθώνουν τα κακώς κείμενα. Αρχικά πληρώθηκαν οι παίχτες, οι οποίοι ήταν απλήρωτοι από το καλοκαίρι. Επίσης, όπως γράψαμε και σε προηγούμενο άρθρο, τελείωσαν τα παλιά χρέη σε παίχτες και ανώτερος στόχος στο οικονομικό κομμάτι είναι να φτάσει το καλοκαίρι με την ΚΑΕ να έχει μηδενικά χρέη σε όλα τα επίπεδα.
Παράλληλα με την αποχώρηση του Μάνσφιλντ και την δημιουργία της νέας κατάστασης, άρχισε να βελτιώνεται και η αγωνιστική κατάσταση, αφού οι παίχτες πληρώθηκαν ενώ έγιναν και όσες διορθωτικές κινήσεις μπορούσαν να γίνουν στο ρόστερ. Η ομάδα άρχισε να ρολάρει και να νικάει τα παιχνίδια εύκολα ή δύσκολα, κάνοντας πορεία πρωταθλητισμού.
Όλα αυτά μέχρι τον αγώνα με την ΧΑΝΘ στο Ιβανώφειο και την ήττα με 70-82 (ναι, ήταν 73-82 αλλά το τελευταίο τρίποντο μπήκε ενώ οι ομάδες είχαν σταματήσει πρακτικά να παίζουν), μια ήττα που έφερε μεγάλη αναταραχή στην ομάδα σε όλα τα επίπεδα και κυρίως χάλασε σε μεγάλο βαθμό την σχέση με τον κόσμο. Από εκείνο το παιχνίδι και έπειτα, παρά το γεγονός ότι ο Ηρακλής έκανε 3 νίκες, σε καμία από αυτές δεν έπεισε με το αγωνιστικό του πρόσωπο. Εν τέλει ήρθε και η εντός έδρας ήττα από τον Κόροιβο που βύθισε σε ακόμα μεγαλύτερη εσωστρέφεια το τμήμα.
Το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να κατηγορηθεί η νέα διοίκηση καθώς πραγματικά φέρει ελάχιστη ως και καθόλου ευθύνη για όλα αυτά. Πρέπει όλος ο οργανισμός του Ηρακλή να σκύψει πάνω από το τμήμα και να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορεί. Δεν γίνεται αυτοί οι παίχτες ξαφνικά να ξέχασαν πώς παίζεται το άθλημα. Είναι συνολικά ένα υλικό που έχει αποδείξει και στις άλλες σεζόν αλλά ακόμη και φέτος στον Ηρακλή ότι μπορεί να πετύχει πράγματα.
Το φορμάτ της διοργάνωσης είναι τέτοιο, που δίνει την δυνατότητα να κλέψει μια ομάδα την άνοδο σε ένα παιχνίδι. Το υλικό της ομάδας του Ηρακλή είναι τέτοιο που μπορεί να κοντράρει τα «φαβορί» Μύκονο και ΝΕ Μεγαρίδας σε ένα ματς. Το ζήτημα είναι αν θα μπορέσει να ξεπεραστεί η τρέχουσα κρίση. Δυστυχώς, πλέον δεν μπορούν να γίνουν διορθωτικές κινήσεις, πέραν του προπονητή, οπότε με αυτήν την ομάδα θα τελειώσει η σεζόν. Ο κόσμος πρέπει να στηρίξει την ομάδα μέχρι τέλους.
Χρειάζεται υπομονή, κάτι που δεν είναι εύκολο σίγουρα με αυτά που γίνονται στα γήπεδα, αλλά δεν θα κερδίσει κανένας τίποτα αν διαλυθεί τώρα όλη η προσπάθεια που γίνεται, πέρα από τους αντιπάλους του Ηρακλή. Αφού τελειώσει η σεζόν, θα υπάρχει περιθώριο για οτιδήποτε.
